Τις θέσεις του Κ.Κ.Ε. σχετικά με το ζήτημα της ονομασίας αναπτύσσει, μεταξύ άλλων, η γ.γ. του Κ.Κ.Ε., Αλέκα Παπαρήγα, σε εκτενή συνέντευξή της στο περιοδικό «Πούμπλικα» που κυκλοφορεί ως ένθετο της εφημερίδας των Σκοπίων «Ντνέβνικ».
Η κα Παπαρήγα αναφέρει ότι το σημαντικότερο ζήτημα δεν είναι αυτό της ονομασίας αλλά η ύπαρξη εγγυήσεων για το αμετάβλητο και την ασφάλεια των συνόρων και η αποκήρυξη όποιων εδαφικών και αλυτρωτικών βλέψεων και ισχυρισμών, απ' όπου και αν προέρχονται.
Σημειώνει ότι το Κ.Κ.Ε., από το 1992 ακόμη, έχει προτείνει να υπάρξουν απευθείας συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών, «χωρίς τη μεσολάβηση των ιμπεριαλιστών».
Η η γ.γ. του Κ.Κ.Ε επισημαίνει ότι το Κ.Κ.Ε., αμέσως μετά την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995, έχει υποστηρίξει ότι ο όρος «Μακεδονία» ή κάποιο παράγωγο αυτού πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στη λύση για το θέμα του ονόματος, στο πλαίσιο όμως μίας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, για την αποφυγή διαφόρων λανθασμένων εντυπώσεων και ισχυρισμών.
Παράλληλα, σημειώνει ότι από τη στιγμή που η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας διαιρέθηκε με τους βαλκανικούς πολέμους, κανείς δεν μπορεί να έχει το αποκλειστικό προνόμιο της χρήσης του όρου «Μακεδονία» και των παραγώγων του.
«Για εμάς ο όρος Μακεδονία έχει καθαρά γεωγραφικά χαρακτηριστικά και όχι εθνοτικά. Η Μακεδονία μπορεί να γίνει αντιληπτή ως μία μεγάλη γεωγραφική περιοχή στην οποία ζουν διάφορες εθνότητες» συμπλήρωσε η κα Παπαρήγα.
Σε αναφορά του περιοδικού «Πούμπλικα» ότι στην Ελλάδα «υπάρχουν πολίτες οι οποίοι λένε ότι είναι Μακεδόνες, όμως δεν έχουν το δικαίωμα να προσδιορίζονται ως τέτοιοι και να μιλούν τη γλώσσα τους», η κα Παπαρήγα σημειώνει: «Στην Ελλάδα υπάρχουν και κάποιοι σλαβόφωνοι. Αυτοί είναι Έλληνες πολίτες (κάποιοι από αυτούς έχουν σλαβική καταγωγή) και πρέπει να έχουν ισότιμη αντιμετώπιση. Είμαστε κατά των όποιων διακρίσεων προς αυτούς τους ανθρώπους και αγωνιζόμαστε γι' αυτό... Σήμερα αυτοί οι άνθρωποι είναι δίγλωσσοι και λόγω εσωτερικής μετανάστευσης, μικτών γάμων και άλλων παραγόντων ζουν διάσπαρτοι σε διάφορα τμήματα.... Με άλλα λόγια, δεν συντρέχουν προϋποθέσεις για την αναγνώριση κάποιας μειονότητας. Από την άλλη μεριά, παρατηρούμε ότι η κυβέρνηση στη χώρα σας (σ.σ. εννοεί της ΠΓΔΜ) και διάφοροι εθνικιστικοί κύκλοι, με την υποστήριξη των Η.Π.Α. και της Ε.Ε., τα τελευταία χρόνια συνεχώς προωθούν το ζήτημα της αναγνώρισης της ''μακεδονικής'' εθνότητας, προβάλλουν εδαφικά αιτήματα κ.α.. Αυτά είναι επικίνδυνα παιχνίδια, καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι ιμπεριαλιστές δεν νοιάζονται για τους λαούς και τις μειονότητες παρά μόνο για την προώθηση των ταξικών και γεωπολιτικών συμφερόντων τους».
Ακόμη, η κα Παπαρήγα υποστηρίζει ότι τα διάφορα σενάρια περί «Μεγάλης Αλβανίας» ή «Μεγάλης Βουλγαρίας» επινοούνται από το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστές, με στόχο την ενίσχυση της κυριαρχίας της αστικής τάξης και ότι οι λαοί των χωρών της περιοχής και η εργατική τάξη δεν έχουν κανένα συμφέρον από την αλλαγή των συνόρων διότι ενέχει ο κίνδυνος της αναζωπύρωσης των εθνικισμών.
Η γ.γ. του Κ.Κ.Ε.,ακόμη, θεωρεί ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διέπραξε λάθος με το τμήμα του νόμου του 1992, που δεν επιτρέπει τον επαναπατρισμό των σλαβόφωνων πολιτικών προσφύγων, οι οποίοι αγωνίστηκαν στις τάξεις του «Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας».
Η κα Παπαρήγα αναφέρει ότι το σημαντικότερο ζήτημα δεν είναι αυτό της ονομασίας αλλά η ύπαρξη εγγυήσεων για το αμετάβλητο και την ασφάλεια των συνόρων και η αποκήρυξη όποιων εδαφικών και αλυτρωτικών βλέψεων και ισχυρισμών, απ' όπου και αν προέρχονται.
Σημειώνει ότι το Κ.Κ.Ε., από το 1992 ακόμη, έχει προτείνει να υπάρξουν απευθείας συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών, «χωρίς τη μεσολάβηση των ιμπεριαλιστών».
Η η γ.γ. του Κ.Κ.Ε επισημαίνει ότι το Κ.Κ.Ε., αμέσως μετά την Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995, έχει υποστηρίξει ότι ο όρος «Μακεδονία» ή κάποιο παράγωγο αυτού πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στη λύση για το θέμα του ονόματος, στο πλαίσιο όμως μίας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, για την αποφυγή διαφόρων λανθασμένων εντυπώσεων και ισχυρισμών.
Παράλληλα, σημειώνει ότι από τη στιγμή που η ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της Μακεδονίας διαιρέθηκε με τους βαλκανικούς πολέμους, κανείς δεν μπορεί να έχει το αποκλειστικό προνόμιο της χρήσης του όρου «Μακεδονία» και των παραγώγων του.
«Για εμάς ο όρος Μακεδονία έχει καθαρά γεωγραφικά χαρακτηριστικά και όχι εθνοτικά. Η Μακεδονία μπορεί να γίνει αντιληπτή ως μία μεγάλη γεωγραφική περιοχή στην οποία ζουν διάφορες εθνότητες» συμπλήρωσε η κα Παπαρήγα.
Σε αναφορά του περιοδικού «Πούμπλικα» ότι στην Ελλάδα «υπάρχουν πολίτες οι οποίοι λένε ότι είναι Μακεδόνες, όμως δεν έχουν το δικαίωμα να προσδιορίζονται ως τέτοιοι και να μιλούν τη γλώσσα τους», η κα Παπαρήγα σημειώνει: «Στην Ελλάδα υπάρχουν και κάποιοι σλαβόφωνοι. Αυτοί είναι Έλληνες πολίτες (κάποιοι από αυτούς έχουν σλαβική καταγωγή) και πρέπει να έχουν ισότιμη αντιμετώπιση. Είμαστε κατά των όποιων διακρίσεων προς αυτούς τους ανθρώπους και αγωνιζόμαστε γι' αυτό... Σήμερα αυτοί οι άνθρωποι είναι δίγλωσσοι και λόγω εσωτερικής μετανάστευσης, μικτών γάμων και άλλων παραγόντων ζουν διάσπαρτοι σε διάφορα τμήματα.... Με άλλα λόγια, δεν συντρέχουν προϋποθέσεις για την αναγνώριση κάποιας μειονότητας. Από την άλλη μεριά, παρατηρούμε ότι η κυβέρνηση στη χώρα σας (σ.σ. εννοεί της ΠΓΔΜ) και διάφοροι εθνικιστικοί κύκλοι, με την υποστήριξη των Η.Π.Α. και της Ε.Ε., τα τελευταία χρόνια συνεχώς προωθούν το ζήτημα της αναγνώρισης της ''μακεδονικής'' εθνότητας, προβάλλουν εδαφικά αιτήματα κ.α.. Αυτά είναι επικίνδυνα παιχνίδια, καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι ιμπεριαλιστές δεν νοιάζονται για τους λαούς και τις μειονότητες παρά μόνο για την προώθηση των ταξικών και γεωπολιτικών συμφερόντων τους».
Ακόμη, η κα Παπαρήγα υποστηρίζει ότι τα διάφορα σενάρια περί «Μεγάλης Αλβανίας» ή «Μεγάλης Βουλγαρίας» επινοούνται από το ΝΑΤΟ και τους ιμπεριαλιστές, με στόχο την ενίσχυση της κυριαρχίας της αστικής τάξης και ότι οι λαοί των χωρών της περιοχής και η εργατική τάξη δεν έχουν κανένα συμφέρον από την αλλαγή των συνόρων διότι ενέχει ο κίνδυνος της αναζωπύρωσης των εθνικισμών.
Η γ.γ. του Κ.Κ.Ε.,ακόμη, θεωρεί ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διέπραξε λάθος με το τμήμα του νόμου του 1992, που δεν επιτρέπει τον επαναπατρισμό των σλαβόφωνων πολιτικών προσφύγων, οι οποίοι αγωνίστηκαν στις τάξεις του «Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας».
Πηγή: www.thebest.gr