εξέγερση και ανατροπή
το μόνο μας «χρέος»
δεν πουλιόμαστε!
Το χρέος «της χώρας» δεν είναι των εργαζόμενων, είναι χρόνιο προϊόν των συμφερόντων της οικονομικής ολιγαρχίας, απότοκο του τοκογλυφικού πάρε δώσε των κυβερνήσεων με τους διεθνείς χρυσοκάνθαρους, γέννημα-θρέμμα του φαύλου κύκλου της εξάρτησης, εργαλείο για την υποδούλωση του λαού μας. Μόνο μέσα σε ένα χρόνο την εποχή του Μνημονίου, που για χάρη του ξεπουλήθηκαν κατακτήσεις ενός αιώνα, το ληστρικό χρέος αυξήθηκε από 110% σε 160% του ΑΕΠ! Το παιχνίδι ήταν στημένο και από πριν ξεπουλημένο…
Με αυτά τα κατορθώματα ανά χείρας ο πρωθυπουργός του ΔΝΤ, Γ.Α. Παπανδρέου,δήλωνε σε εκδήλωση του Economic Club της Νέας Υόρκης στις 23 Σεπτεμβρίου 2010: «Το Δημόσιο διαθέτει ακίνητη περιουσία, η αξία της οποίας υπερβαίνει τα 270 δισ. - ποσό που περίπου ισούται με το δημόσιο χρέος της χώρας. Τα ακίνητα αυτά παραμένουν, ως επί το πλείστον, ανεκμετάλλευτα. Για τον λόγο αυτό, ξεκινούμε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα, που εφαρμόζεται σε ένα ευρύτατο φάσμα τομέων, όπως μεταφορές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, ακίνητα, ΔΕΚΟ και τράπεζες, μέσω απ' ευθείας πώλησης, υπογραφής σύμβασης παραχώρησης, δημόσιου διαγωνισμού, ιδιωτικοποιήσεων, στρατηγικών συνεργασιών ή χρηματοοικονομικών εταιρειών συμμετοχικού κεφαλαίου - εταιρειών "holding" ».
«Είναι δική μας απόφαση να βάλουμε στόχο τα 50 δισ. Κι ακριβώς επειδή την ανακοίνωσαν οι εκπρόσωποι της τρόικας υπήρξε αυτή η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να ανακοινώνουν αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης, άλλος είναι ο ρόλος τους. Αν η ανακοίνωση γινόταν από την κυβέρνηση θα υπήρχε και συζήτηση στο υπουργικό συμβούλιο και διαβούλευση», είπε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αναφορικά με την πρόσφατη συνέντευξη της Τρόικα, αποκαλύπτοντας ποιος ήταν ο πραγματικός λόγος της τάχα κυβερνητικής αντίδρασης!
Όλα στο σφυρί λοιπόν, μπιρ-παρά! Ακίνητα, λιμάνια, τράπεζες, δρόμοι, χωματερές, υγεία, παιδεία, συγκοινωνία, στο άθλιο παζάρι του ξεπουλήματος σε όφελος των διεθνών τοκογλύφων και των ιδιωτικών συμφερόντων. Γι αυτό ξεκίνησε ο πόλεμος στην Υγεία, το χαράτσι-εισιτήριο στα νοσοκομεία, οι περικοπές, το χτύπημα στους γιατρούς, το κλείσιμο ιατρικών μονάδων. Γι αυτό κατήργησαν τις συλλογικές συμβάσεις των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, μείωσαν τα δρομολόγια που εξυπηρετούσαν τον κοσμάκη, αύξησαν τρελά τα εισιτήρια: Για να δοθούν οι συγκοινωνίες ως εκκαθαρισμένο φιλέτο στα ιδιωτικά συμφέροντα. Γι αυτό κήρυξαν τον πόλεμο στην Κερατέα: Για να θησαυρίσουν και από τα σκουπίδια οι εργολάβοι της εκδοτικής και τηλεοπτικής χούντας που στηρίζουν την κυβέρνηση, οι ίδιοι εργολάβοι που θησαυρίζουν στα διόδια ως σύγχρονοι Σκύρωνες και έχουν τέτοιες πλάτες, που Βουλή και Κυβέρνηση νομοθετούν κατά παραγγελία τους, χαρατσώνοντας το λαό και ποινικοποιώντας τη δίκαιη αντίστασή του. Γι αυτό δίνουν ξανά, νέα30 δις στο καρτέλ των τραπεζών, από τα κλεμμένα των εργαζόμενων !
ας γίνουμε πραγματικά επικίνδυνοι, παίρνοντας τους αγώνες στα χέρια μας
Έχουμε πόλεμο: Τον ζουν οι κάτοικοι που, 70 μέρες τώρα, τρώνε ξύλο και αναπνέουν χημικά στην κατεχόμενη Κερατέα, τον νιώθουν στις Σέρρες, εκεί που ο αστυνομικός Διευθυντής απαγόρευσε τις δημόσιες συναθροίσεις, τον βλέπουμε στην άγρια καταστολή των διαδηλώσεων, στο Κιλκίς, στην άσκηση του ΝΑΤΟ κατά του εχθρού-λαού. Τον βλέπουν οι εργαζόμενοι που όταν αγωνίζονται για τα δίκια τους, δέχονται από την κυβέρνηση αυταρχισμό και αδιαλλαξία και αντιμετωπίζονται από τα ΜΜΕ και τους Πρετεντέρηδες όπωςοι συλληφθέντες του 73 από τηνΥΕΝΕΔ- άξιος ο μισθός τους!
Το βλέπουμε στην Παιδεία: Με τα σχολεία της μορφωτικής και οικονομικής εγκατάλειψης, τους μηδενικούς διορισμούς, τις συμβάσεις των ΕΣΠΑ-για 4 ώρες τη βδομάδα. Με την επιχείρηση, που βρίσκεται σε εξέλιξη και κλείνουν-καταργούν το 20% από τα δημόσια σχολεία, συγχωνεύουν χιλιάδες τμήματα, μετακινούν παιδιά, φτιάχνουντμήματα πληθωρικά, εισάγουν τους μέντορες και τους χορηγούς, κλείνουν τον ΟΣΚ, τον ΟΕΔΒ, τα Διδασκαλεία, ιδιωτικοποιούν τα κτίρια, τα βιβλία, την επιμόρφωση, καταργούν το δημόσιο χαρακτήρα της εκπαίδευσης, βγάζουν την Παιδεία στο σφυρί!
Και τώρα, που έφτασε ηώρα του μεγάλου πλιάτσικου των 50 δις, αλλά και των νέων μισθολογικών και ασφαλιστικών περικοπών, η κλασσική ερώτηση είναι επίκαιρη όσο ποτέ: Μα δεν κουνιέται φύλλο; Τα επίσημα συνδικάτα στη χώρα χρεώνονται, έναντι της ιστορίας, την ιδεολογική και πολιτική συναίνεση με τη πιο μεγάλη ληστεία σε βάρος της εργαζόμενης πλειοψηφίας, αλλά και την διατεταγμένη πορεία εκτόνωσης και αποκλιμάκωσης των αγώνων την οποία υλοποίησαν. Ό,τι κινήθηκε ανυπόταχτα και αγωνιστικά-κόντρα στην πολιτική του Μνημονίου, έχοντας το σπέρμα της σύγκρουσης και της διάρκειας, αντιμετωπίστηκε εχθρικά και βρέθηκε σε αντίπαλη τροχιά από τον συνδικαλισμό της υποταγής. Στους γιατρούς, στις συγκοινωνίες, στα διόδια και τα εκδοτήρια, εκεί που ανασαίνει η αντίσταση τους τελευταίους μήνες,ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ ήταν απούσες, φρόντισαν να μη συμπέσουν οι αγώνες να μην συντονιστούν διακλαδικά, να μη γίνουν επικίνδυνοι. Μα και στη ΔΟΕ δεν πορεύτηκαν αλλιώς: Τώρα, πάνω στα σκληρά και βάρβαρα μέτρα, απαρνήθηκαν όλοι τις παρακαταθήκες του μεγάλου αγώνα του 2006- ήταν σκανδαλώδης η αδράνεια όλη την προηγούμενη χρονιά, ενώ ακόμα και σήμερα ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ ψηφίζουν 48ωρη χωρίς προοπτική, για να μη συμπέσει με τους εργαζόμενους που βρέθηκαν στο δρόμο, η ΕΣΑΚ επιμένει στην γραμμή της ανάπτυξης του κόμματος -όχι των αγώνων, ενώ οι Παρεμβάσεις, παρά τις περίτεχνες φραστικές μεταμορφώσεις, δεν προώθησαν ποτέ στις Γ.Σ. γραμμή για διακλαδικές απεργίες διάρκειας εξακολουθώντας στους περισσότερους συλλόγους να λατρεύουν ως τοτέμ τις 24ωρες απεργίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.
όλοι στους δρόμους της εξέγερσης και της ανατροπής
Ξεπουλιούνται τα πάντα και κυρίως οι εργαζόμενοι! Η οργή και η αγανάκτηση του κόσμου θα βρει διέξοδο: Το στημένο πολιτικό και συνδικαλιστικό σκηνικό πρέπει να σαρωθεί από την αυτοοργάνωση των εργαζομένων, την αντίσταση, την ταξική αλληλεγγύη. Το επόμενο διάστημα ο κόσμος της εκπαίδευσης και της εργασίας μπορεί να βρεθεί στους δρόμους της ανυπακοής και της εξέγερσης. Να βρεθεί στις Γ.Σ να συγκροτήσει απεργιακές επιτροπές, να προωθήσει τις κλαδικές απεργίες διάρκειας, τον παν-κοινωνικό ξεσηκωμό, τη γενική απεργία διάρκειας. Γονείς και εργαζόμενοι να συναντηθούν μέσα κι έξω από τα σχολειά, να χτίσουν το μέτωπο της αντίστασης και της ανατροπής.
Για να πάρουμε πίσω ό,τι αφαιρέθηκε βίαια από τον κόσμο της εργασίας και της εκπαίδευσης, για να φύγει το ΔΝΤ και η Τρόϊκα από τη χώρα- έξοδος από την ΕΕ και την ΟΝΕ, άρνηση πληρωμών, μη αναγνώριση – διαγραφή του χρέους, για να τεθούν οι τράπεζες κάτω από δημόσιο έλεγχο, να φορολογηθεί το κεφάλαιο, να δοθεί στο λαό η εκκλησιαστική περιουσία, να δοθούν χρήματα σε όλο το κοινωνικό πεδίο για μισθούς-συντάξεις-Υγεία-Πρόνοια-ασφάλιση, στο δημόσιο σχολείο, για υποδομές, για μαζικούς διορισμούς για σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους!
για να πέσει η κυβέρνηση της λεηλασίας και η πολιτική της
