Ο απεργιακός αγώνας των χιλιάδων αυτοαπασχολούμενων ιδιοκτητών ΤΑΞΙ είναι δίκαιος, είναι αγώνας για να κρατήσουν τη δουλειά τους η πλειοψηφία των ιδιοκτητών ταξί και οι οδηγοί που είναι υπάλληλοι, μισθωτοί στο χώρο των ταξί. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., Μπακογιάννη και τελευταία και του Κουβέλη, επιδιώκει στο όνομα της δήθεν απελευθέρωσης των επαγγελμάτων να παραδώσει και το ΤΑΞΙ στο μεγάλο κεφάλαιο. Οι δήθεν διαφορές που προσπαθούν να αξιοποιήσουν οι συμβιβασμένοι συνδικαλιστές ανάμεσα στους υπουργούς Ραγκούση και Ρέππα, όπως και το ψεύτικο ενδιαφέρον της ΝΔ και ορισμένων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ είναι επί της διαδικασίας και όχι επί της ουσίας.
Κερδισμένες απ' αυτή την υπόθεση θα βγουν οι μεγάλες εταιρείες που συν τω χρόνω θα διαμορφωθούν και θα πάρουν την εκμετάλλευση των περιοχών - φιλέτο. Αρκετοί ταξιτζήδες δε θα μπορούν ούτε καν να επιβιώσουν με το ταξί τους και θα είναι και αυτοί άνεργοι, ημιαπασχολούμενοι, φτωχοί άνθρωποι, ενώ ο λαός δεν πρόκειται να απολαύσει καλύτερη εξυπηρέτηση.
Απορρίπτουμε την κυβερνητική τρομοκρατία που προσπαθεί να αντιπαραθέσει το χώρο των ταξί με τους εργαζομένους και τους τουρίστες. Όταν χτυπιέται ένας κλάδος, είτε είναι εργατικός, είτε αυτοαπασχολουμένων, χτυπιέται το σύνολο των εργαζομένων. Είμαστε αλληλέγγυοι και δεν ανεχόμαστε την κρατική καταστολή και τη συκοφαντική προπαγάνδα.
Τα επιχειρήματα της κυβέρνησης, ότι θα φτηνύνουν οι υπηρεσίες και ότι θα βρουν δουλειά οι άνεργοι, είναι ψεύτικα και αποπροσανατολιστικά. Η μονοπώληση κλάδων της οικονομίας δεν είναι σίγουρο ότι ρίχνει τις τιμές, ενώ η εμπειρία δείχνει ότι χειροτερεύει τους όρους εργασίας και μειώνει τη συνολική απασχόληση.
Οι εργαζόμενοι στο ταξί και οι μικροί ιδιοκτήτες πρέπει να εμποδίσουν την καταστροφική γι' αυτούς πολιτική της κυβέρνησης, να μην εγκλωβιστούν στα προπαγανδιστικά τερτίπια του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Δεν υπάρχει καλή και κακή "απελευθέρωση", υπάρχει ο οδοστρωτήρας του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων που ισοπεδώνει τα εργατικά δικαιώματα και συνθλίβει τους αυτοαπασχολούμενους. Άλλωστε, η πολιτική της "απελευθέρωσης" είναι επίμονη απαίτηση της "τρόικας", της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΣΕΒ. Αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου, συνέχεια των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων που μπήκαν σε εφαρμογή και προβλέπεται από τη Συμφωνία του Μάαστριχτ.
Το συμφέρον των αυτοαπασχολούμενων και των εργαζομένων στη μεταφορά ταυτίζεται με τις λαϊκές ανάγκες για ενιαίο αποκλειστικά δημόσιο φορέα συγκοινωνιών, όπου θα εντάσσεται και το ταξί ως συμπληρωματικό μέσο. Οι μεγάλες επιχειρήσεις που θα μετατραπούν σε κοινωνική λαϊκή ιδιοκτησία και ο συνεταιρισμός των μικροϊδιοκτητών ενταγμένα σε αυτόν τον φορέα μπορούν να εξασφαλίσουν σίγουρη εργασία, αξιοπρεπή μισθό και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς σε εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους. Αυτές οι αναγκαίες ριζικές αλλαγές συμφέρουν όλο το λαό και μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο από τη λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Για τέτοια μέτρα έχουν πραγματικό συμφέρον να παλέψουν από κοινού εργαζόμενοι και αυτοαπασχολούμενοι στις μεταφορές.
