Της ΛΙΑΝΑΣ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ενα νέο και ιδιαίτερα κερδοφόρο μονοπώλιο φαίνεται ότι αρχίζει να δημιουργείται στη διαχείριση των απορριμμάτων. Μετά τους ΧΥΤΑ, που πλέον δεν επαρκούν για τα σκουπίδια της Ελλάδας και ιδιαίτερα της Αθήνας, η μέθοδος που προτείνεται από τους μεγαλοεργολάβους είναι η δημιουργία εργοστασίων που θα επεξεργάζονται θερμικά τα απορρίμματα, πάντα με το δελεαστικότατο πρόσχημα της παραγωγής ενέργειας.
Η επεξεργασία αυτή χαρακτηρίζεται ιδιαιτέρως κοστοβόρα και το μάρμαρο θα κληθεί να πληρώσει ο πολίτης μέσω των δημοτικών τελών, που αναμένεται να αυξηθούν μέχρι και 63%. Τον περασμένο Ιανουάριο τέσσερις οικολογικές οργανώσεις χαρακτήρισαν τη διαχείριση μέσω καύσης «ακριβή και επικίνδυνη τεχνολογία».
Η εργολαβία οδηγεί σε μονοπώλιο, διότι οι εταιρείες που διαθέτουν τις εκτάσεις και την υποδομή για να στήσουν τα 20-25 εργοστάσια που πρόκειται να δημιουργηθούν είναι αυτές στις οποίες ανατέθηκαν πριν από μερικά χρόνια οι εργολαβίες για τους Χώρους Υγειονομικής Ταφής (ΧΥΤΑ). Διαθέτουν επομένως και το πλεονέκτημα ότι βρίσκονται δίπλα στην «πηγή» των υλικών. Πρόκειται για την «Ηλέκτωρ Α.Ε.» και τη «Μεσόγειος ΑΤΕΕ» που ανήκουν στον όμιλο «Ελλάκτωρ» με διευθύνοντα σύμβουλο τον Λεωνίδα Μπόμπολα. Στον ίδιο όμιλο ανήκει και η «Ακτωρ».
Ηδη οι δύο εταιρείες, κατά μόνας ή μέσω κοινοπραξιών, έχουν αναλάβει μαζί με την «Polyeco» (έχει συνεργαστεί στο παρελθόν με την «Ακτωρ»), να φτιάξουν τα εργοστάσια διαχείρισης απορριμμάτων σε πολλές περιοχές της χώρας (Θεσσαλονίκη, Ημαθία, Ρόδο, Κρήτη, Κορινθία, Θήβα), πάντα κοντά στους ΧΥΤΑ που ήδη διαθέτουν.
Με λεφτά του Δημοσίου
Αφού λοιπόν το Ελληνικό Δημόσιο πλήρωσε για τη δημιουργία των ΧΥΤΑ, προσέφερε ταυτόχρονα και την υποδομή, την οποία επικαλέστηκαν οι εν λόγω εταιρείες για να διεκδικήσουν τη δημιουργία των εργοστασίων που θα έχουν το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται για 25 χρόνια.
Ο τζίρος της διαχείρισης αυτής υπολογίζεται μόνο για την Αττική σε 600-800 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο, ενώ για όλη την Ελλάδα το ποσό αναμένεται να αγγίξει τα 2 δισ. ετησίως.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο το ενδιαφέρον των επιχειρηματιών, αφού εκεί που οι υπόλοιποι βλέπουμε ανεπιθύμητα σκουπίδια, εκείνοι βλέπουν τα κέρδη τους να αυξάνονται κατακόρυφα, χωρίς μάλιστα ιδιαίτερο κόπο. Είτε μέσω της ενίσχυσής τους από τα δημοτικά τέλη, είτε μέσω της πώλησης του καυσίμου που θα παράγουν από τα σκουπίδια.
Σύμφωνα με τις οικολογικές οργανώσεις αλλά και όσους έχουν ασχοληθεί με το θέμα, όπως ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σπύρος Δανέλλης, η παραγωγή SRF (Στέρεο Ανακτηθέν Καύσιμο) από τα σκουπίδια θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την ποσότητα που μπορεί η αγορά (τσιμεντοβιομηχανία, πρωτογενής παραγωγή σιδήρου κ.λπ.) για την ώρα να απορροφήσει.
«Καθίσταται άρα αυτονόητο πως η βιολογική ξήρανση που επικαλούνται αποτελεί τον προπομπό και αρχικό στάδιο επεξεργασίας των απορριμμάτων πριν από την τροφοδοσία τους στη μονάδα καύσης. Αν για οποιονδήποτε λόγο η καύση δεν μπορεί να εφαρμοστεί, τότε επωμιζόμαστε ένα πολύ υψηλό άσκοπο κόστος, αφού το παραγόμενο SRF θα επιστρέψει στους ΧΥΤΑ και εκτιθέμενο στην υγρασία θα αποκτήσει τον όγκο που είχε πριν».
Οπως τονίζει Σ. Δανέλλης, πρόκειται για μια πανάκριβη επένδυση με πολλαπλάσιο λειτουργικό κόστος σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο (ανακύκλωση, κομποστοποίηση κ.λπ.), που θα βαρύνει εσαεί τους πολίτες με πολλαπλασιασμό των τελών καθαριότητας. «Το κόστος σήμερα είναι 25-30 ευρώ ο τόνος και με τη μέθοδο αποξήρανσης και καύσης που προωθείται θα φτάσει τα 250-270 ευρώ. Την κατακόρυφη αυτή άνοδο θα φορτωθούν οι δημότες».
Το ίδιο υποστηρίζει και ο πρόεδρος της Οικολογικής Εταιρείας Ανακύκλωσης (ΟΕΑ) Φίλιππος Κιρκίτσος, που μαζί με άλλες τρεις ΜΚΟ (Greenpeace, WWF και Μεσόγειος SOS) τάχθηκε εναντίον της καινούργιας μεθόδου «διαχείρισης» που προτείνουν οι μεγαλοεργολάβοι, κάνοντας λόγο για απαράδεκτη περιβαλλοντικά λύση και εξαιρετικά κοστοβόρα.
«Το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων θα οδηγήσει σε αύξηση των δημοτικών τελών από 32 έως 63%».
Οι τέσσερις οργανώσεις έχουν προτείνει συγκεκριμένο σχέδιο έξι έως δέκα φορές πιο οικονομικό, ανάλογα με την περιοχή, και με μικρότερο περιβαλλοντικό κόστος. Η αντιπρόταση περιλαμβάνει ανακύκλωση, κομποστοποίηση και έναρξη του προγράμματος που ισχύει σε πολλές χώρες «Πληρώνω όσο πετάω» ώστε να δοθούν και κίνητρα στους πολίτες.
spyropul@enet.gr
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΜΕ ΑΠΟΨΗ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
