- Η εσπευσμένη και στην ουσία πραξικοπηματική απόπειρα προώθησης Προγραμματικής Συμφωνίας μεταξύ ΕΣΔΚΝΑ και Περιφερειών, καθώς και η κυβερνητική κατεύθυνση σε μια σειρά από περιπτώσεις διαχείρισης ή συνέχισης ύπαρξης ΧΥΤΑ (π.χ. η παράνομη εισβολή και βάρβαρη κατοχή της Κερατέας από τις δυνάμεις των ΜΑΤ με κυβερνητική εντολή, η σημερινή κατάσταση εκτάκτου ανάγκης των ΧΥΤΑ της Αττικής, της Ξερόλακκας στην Πάτρα, και αλλού) έχουν αναδείξει την ουσία της αντιπαράθεσης για την διαχείριση των αστικών απορριμμάτων: Η κυβέρνηση και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι επείγονται να στήσουν ένα νέο πεδίο κερδοφορίας. Αδιαφορώντας για την ποιότητα ζωής των πολιτών και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Συντρίβοντας τα εργασιακά δικαιώματα και ισοπεδώνοντας κάθε έννοια δημόσιας κοινωφελούς λειτουργίας.
- Για την περιοχή της Αχαΐας, ο ΧΥΤΑ της Ξερόλακκας βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης, με ότι αυτό συνεπάγεται για την γύρω περιοχή. Αυτή τη στιγμή, τα σκουπίδια ρίχνονται πρόχειρα πάνω στο τεχνικό έργο αποστράγγισης, το οποίο δεν έχει σχεδιαστεί να δεχτεί τόσο μεγάλο όγκο σκουπιδιών και αν αυτό καταρρεύσει τα σκουπίδια, μέσω και των ποταμών Καραβά και Μείλιχου, θα πνίξουν το μισό Αρκτικό διαμέρισμα. Ο όγκος των σκουπιδιών έχει υπερβεί το νόμιμο όριο αντοχής του κατά 34 μέτρα(!) καθιστώντας τη λειτουργία του ΧΥΤΑ – της χωματερής καλύτερα – παράνομη αφού δεν τηρείται κανένας περιβαλλοντικός όρος, εγκυμονώντας ορατούς κινδύνους για την υγεία των κατοίκων.
- Το εμφανιζόμενο αδιέξοδο των αστικών στερεών αποβλήτων στην περιοχή της Πάτρας αλλά και γενικότερα σε ολόκληρη την Ελλάδα, δεν είναι ‘κεραυνός εν αιθρία’. Είναι πρόβλημα κατ’ εξοχήν πολιτικό, με σαφή κοινωνική ταξική διάσταση. Συνδέεται στενά με βασικά αντιδραστικά χαρακτηριστικά και τον ενδογενή ανορθολογισμό του καπιταλιστικού συστήματος.
- Η έντονη αστικοποίηση, η δημιουργία μεγαλουπόλεων – τεράτων, που λειτουργούν ως εστίες επιχειρηματικής αναπτυξιακής δραστηριότητας και αποθήκες εργαζομένων οδηγεί σε τεράστιες ποσότητες αστικών στερεών αποβλήτων ανά κάτοικο και τετραγωνικό μέτρο.
- Η προώθηση του άκρατου καταναλωτισμού, ταυτόχρονα με τον σχεδιασμό, την παραγωγή και την διάθεση προϊόντων – σκουπιδιών, αποτελούν βασική πλευρά της οικονομίας της αγοράς.
- Η κυριαρχία του πλαστικού και άλλων παραγώγων του πετρελαίου και της χημικής βιομηχανίας, πάνω στα οποία στηρίζεται με νύχια και δόντια, αλλά και πολέμους ο σύγχρονος καπιταλισμός, επηρεάζει καθοριστικά την σύνθεση και τελικά την περιβαλλοντική επικινδυνότητα των παραγόμενων απορριμμάτων. Μεγάλο μέρος τους δεν είναι πλέον βιο – αποδομήσιμο.
- Αντιμαχόμαστε την άποψη που επικεντρώνει το πρόβλημα στην καθυστέρηση συμμόρφωσης με σχετικές οδηγίες της ΕΕ. Οι πολιτικές κατευθύνσεις που δίνονται από αυτές, ορίζουν το βασικό πλαίσιο επιχειρηματικής αξιοποίησης των απορριμμάτων και όχι επίλυσης του προβλήματος. Οι τεχνολογικές προσεγγίσεις που αναπτύσσονται στον ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο, ενώ επιχειρούν να απαντήσουν στο επίπεδο της καλύτερης διευθέτησης, αδυνατούν να αντιμετωπίσουν μόνιμα και ολόπλευρα το ζήτημα με γνώμονα τα καθολικά συμφέροντα της κοινωνίας και της οικολογικής ισορροπίας σε πλανητικό επίπεδο. Παραδειγματικά αναφέρουμε ότι τα επικίνδυνα απόβλητα συχνά παίρνουν τον δρόμο για την Αφρική, ενώ η προώθηση τεχνολογιών καύσης δημιουργούν άλλες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και προβλήματα υγείας. Την ίδια στιγμή, οι ‘’λύσεις’’ αυτές προκαλούν ένα τεράστιο κόστος που μετακυλύεται στους πολίτες, με αποτέλεσμα η πληρωμή για τα σκουπίδια να αποτελεί μεγάλο μέρος της δαπάνης για τα ίδια τα προϊόντα που καταναλώθηκαν.
- Ως αποτέλεσμα των διαδοχικών πολιτικών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, αλλά και των δημοτικών αρχών – διαχειριστών της λογικής αυτής, οι γειτονιές της Πάτρας συνεχίζουν να πνίγονται στα σκουπίδια με μεγάλο μέρος της πόλης να μετατρέπεται σε απέραντο σκουπιδότοπο. Η σημερινή κυβέρνηση επιδιώκει να διαμορφώσει την ίδια μοίρα για την Ξερόλακκα, όπως και για την Κερατέα, το Γραμματικό, κλπ. Το κράτος – κεντρικό και τοπικό – υπηρέτης των επιχειρηματικών συμφερόντων, μέσω του λεγόμενου ΠΕΣΔΑ (Περιφερειακός Σχεδιασμός Διαχείρισης Απορριμμάτων), συγκροτεί διαχρονικά μια πολιτική η οποία:
- Επιχειρεί να εκμεταλλευτεί κινδυνολογικά τα προβλήματα που η ίδια η καπιταλιστική ανάπτυξη και οι κρατικές πολιτικές (και όχι η ‘’αδιαφορία’’ των πολιτών) έχουν δημιουργήσει.
- Προωθεί την μερική και περιορισμένη – ποσοτικά, ποιοτικά και χρονικά – διαχείριση του προβλήματος χωρίς καμία προοπτική λύσης.
- Υποστηρίζει την ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης και άντλησης καπιταλιστικών κερδών, με ταχύρρυθμες διαδικασίες, παίζοντας με την υγεία των πολιτών, καταστρέφοντας το περιβάλλον, διαλύοντας τον δημόσιο ιστό καθώς και βασικά εργασιακά δικαιώματα.
- Αποκρούουμε την προπαγάνδα που εμφανίζει το σημερινό αδιέξοδο ως αποτέλεσμα τοπικιστικών συγκρούσεων ή το περιορίζει σε μια τεχνοκρατική συζήτηση για την μία ή την άλλη λύση. Η διαχείριση των απορριμμάτων είναι πρόβλημα πολιτικό και έντονα ταξικό. Τα πραγματικά ερωτήματα που τίθενται είναι: Με ποιόν γνώμονα αναζητείται λύση και σε ποια προοπτική; Ποιος ευθύνεται και ποιος, επομένως, πρέπει να πληρώσει το σχετικό κόστος;
- Η ουσιαστική λύση προοπτικής για τα αστικά στερεά απόβλητα, μπορεί να αναζητηθεί μόνο σε μια πορεία ανατροπής της σημερινής καπιταλιστικής συγκρότησης και των αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
- Πρέπει να τεθεί στο στόχαστρο η αστικοποίηση και το μοντέλο της πόλης –επιχείρηση. Αρνούμαστε την δημιουργία πόλεων – τεράτων που σηματοδοτούν οι νέοι Καλλικρατικοί δήμοι, στα πρότυπα της Αθήνας.
- Να διεκδικηθεί η κατάργηση της παραγωγής, εισαγωγής, διάθεσης και χρήσης των πλαστικών και όλων των άλλων επικίνδυνων συσκευασιών που ανατρέπουν την οικολογική ισορροπία.
- Ο βασικός όγκος του κόστους διαχείρισης μεσοπρόθεσμα, πρέπει να αναληφθεί από την βιομηχανία και τις εμπορικές επιχειρήσεις (υψηλή εισφορά ανάκτησης και ανακύκλωσης συσκευασιών σε δημόσιο φορέα, υποχρεωτική λειτουργία διατάξεων διαλογής στην πηγή ή / και κομποστοποίησης εντός των εγκαταστάσεών τους κ.α.)
- Δημιουργία δημόσιου φορέα διαχείρισης στερεών αποβλήτων.
- Ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων και του μοντέλου του κράτους υπηρέτη του κεφαλαίου και γεννήτορα της συνακόλουθης διαφθοράς και του εκμαυλισμού. Ανασυγκρότηση των δημοσίων λειτουργιών, με ανατροπή της γραμμής που ορίζει ο Καλλικράτης.
- Ενιαίες εργασιακές σχέσεις των εργαζομένων στην τοπική αυτοδιοίκηση με αυξημένες αμοιβές και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, με ανατροπή του μνημονίου κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ.
- Στηρίζουμε άμεσα τις διεκδικήσεις του μαχόμενου λαϊκού κινήματος, με κινητοποιήσεις διαρκείας, μέσω λαϊκών επιτροπών δράσης σε γειτονιές, δήμους και περιφέρεια, που θα στηρίζονται στην δημοκρατική συμμετοχή των πολιτών. Διεκδικούμε εδώ και τώρα:
- Ανάληψη της ευθύνης και του κόστους από τις επιχειρήσεις για τα βιομηχανικά και εμπορικά απόβλητα.
- Πολιτικές πρόληψης και μείωσης απορριμμάτων.
- Διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση, με αύξηση των σχετικών ρευμάτων. Διπλασιασμός των εισφορών των βιομηχανιών για την συσκευασία και καταβολή τους σε δημόσιο φορέα.
- Προώθηση διαχωρισμού οργανικών και κομποστοποίησης σε οικιακό, δημοτικό και περιφερειακό επίπεδο.
- Αποκεντρωμένοι, μικροί Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολείμματος (ΧΥΤΥ), με πρόβλεψη αυστηρών προβλέψεων ασφαλούς υγειονομικής ταφής και ειδικής διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων.
- Συνδυαστική χρήση τεχνολογιών μηχανικής και βιολογικής επεξεργασίας των στερεών αποβλήτων με γνώμονα το περιβάλλον, την υγεία των εργαζομένων και των περιοίκων και την συνολική αποτελεσματικότητα.
- Άμεσο κλείσιμο του ΧΥΤΑ της Ξερόλακκας. Εδώ και τώρα δημιουργία εργοστασίου επεξεργασίας – λιπασματοποίησης όχι των σύμμεικτων απορριμμάτων αλλά των οργανικών στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας.
- Ανατροπή του υπάρχοντος ΠΕΣΔΑ και της προσπάθειας εκχώρησης της διαχείρισης των απορριμμάτων στην εργολαβική κερδοσκοπία μέσω της προγραμματικής συμφωνίας ΕΣΔΚΝΑ και Περιφερειών.
- Όχι στην αύξηση των δημοτικών τελών ή / και την επιβολή άλλης μορφής φορολογίας.
- Όχι στις απολύσεις των συμβασιούχων εργαζομένων στην καθαριότητα. Ορθολογική αξιοποίησή τους σε αναβαθμισμένες και ποιοτικές για τους πολίτες δημόσιες υπηρεσίες καθαριότητας. Ένταξη στα Βαριά και Ανθυγιεινά (ΒΑΕ) εργαζομένων των δήμων, σύμφωνα με τις αντίστοιχες διεκδικήσεις των συνδικάτων.
