ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΚΟΡΟΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ ΟΙ ΔΗΘΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
ΚΟΡΟΝΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΚΡΙΣΜΑ ΟΙ ΔΗΘΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Η κυβέρνηση έχει χρέος απέναντι στον ελληνικό λαό να διεκδικήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο από τη Γερμανία. Aς αφήσει τα παιχνίδια εντυπώσεων και τα μυστικά παζάρια.
Οι εξελίξεις με αφορμή τη Χάγη, αναδεικνύουν τις ευθύνες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ σε ό,τι αφορά τη μη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων. Η κυβέρνηση συνεχίζει το παιχνίδι «εντυπωσιασμού» και κοροϊδίας, προβάλλοντας την πρόθεσή της να παρέμβει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για την υπόθεση των αποζημιώσεων των θυμάτων της σφαγής του Διστόμου.
Η απόφαση της κυβέρνησης να ασκήσει το δικαίωμα της παρέμβασης στη διένεξη μεταξύ της Γερμανίας και της Ιταλίας που εκκρεμεί ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για την αποζημίωση του Διστόμου, όσο και αν επιχειρείται να ντυθεί με το κουστούμι του «εθνικού συμφέροντος», δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από μια κίνηση εντυπωσιασμού και αποπροσανατολισμού του λαού.
Πίσω από τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες κρύβεται ότι:
1) Η κυβέρνηση εγείρει αποσπασματικά μόνο το θέμα των αποζημιώσεων για τις θηριωδίες των ναζιστικών στρατευμάτων στο Δίστομο και «θάβει» συνειδητά το ζήτημα της επιστροφής του κατοχικού δανείου, τα ποσά που προκύπτουν από τη Διεθνή Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946), την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών κλπ. (αποζημιώσεις συνολικού ύψους 164 δισ. ευρώ χωρίς τους τόκους).
2) Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήταν αυτή που το 2002 - με υπουργό Εξωτερικών το σημερινό πρωθυπουργό - απαγόρευσε με απόφαση του τότε υπουργού Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλου την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων του γερμανικού δημοσίου που βρίσκονται στην Ελλάδα. Αυτή η κυβερνητική επιλογή, «πάγωνε» την απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς (137/1997), το οποίο, μετά από προσφυγή των Διστομιτών, υποχρέωνε το γερμανικό δημόσιο να καταβάλει αποζημιώσεις στους συγγενείς των θυμάτων. Πάγωνε επίσης την απόφαση του Αρείου Πάγου (11/2000), με την οποία απορρίπτονταν οι γερμανικές αιτιάσεις περί ετεροδικίας, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, και κατέστη αμετάκλητη η απόφαση του Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, σύμφωνα με την οποία επιβαλλόταν η δήμευση περιουσίας του γερμανικού δημοσίου στην Ελλάδα. Μετά το μπλοκάρισμα από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, οι κάτοικοι του Διστόμου αναγκάστηκαν τελικά να προσφύγουν στα ιταλικά δικαστήρια, διεκδικώντας τις αποζημιώσεις! Τα ιταλικά δικαστήρια στη Φλωρεντία τους δικαίωσαν. Στη συνέχεια, η Ιταλία και η Γερμανία συμφώνησαν στις 18 Νοέμβρη του 2008 να παραπέμψουν την ανακύψασα μεταξύ τους διαφορά στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Με βάση αυτή τη συμφωνία, η Γερμανία υπέβαλε στις 22 Δεκέμβρη 2008 αίτηση στο δικαστήριο, με την οποία ζητούσε να αναγνωριστεί ότι η Ιταλία δε σεβάστηκε το προνόμιο δικαιοδοτικής ασυλίας της αιτούσας (καθεστώς ετεροδικίας). Ο πρωθυπουργός, που σήμερα επιδίδεται σε ανέξοδες κορόνες και καταθέτει αίτημα για να παραστεί η κυβέρνηση στο Δικαστήριο της Χάγης, θα μπορούσε πολύ απλά να υλοποιήσει τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων και να προχωρήσει η κατάσχεση των γερμανικών ακινήτων που βρίσκονται στην Ελλάδα, παράλληλα με την ανάδειξη συνολικά του όλου θέματος των αποζημιώσεων.
3) Το 2002 υπήρξε απόφαση του Ανώτατου Ειδικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία τα ελληνικά δικαστήρια είναι αναρμόδια να δικάσουν το γερμανικό δημόσιο, με το αιτιολογικό ότι οι αποζημιώσεις είναι θέμα διακρατικών υποθέσεων. Επικαλούμενες αυτήν τη δικαστική απόφαση, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ ήταν αυτές που ανέχονταν το καθεστώς της «ετεροδικίας», το οποίο απαιτούσε η Γερμανία, καθιστώντας επί της ουσίας αναρμόδια τα ελληνικά δικαστήρια να δικάσουν προσφυγές που αφορούν στο γερμανικό δημόσιο.
Όπως επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων, η Ο.Δ. Γερμανίας οφείλει στη χώρα μας σε ονομαστικές αξίες του 1938, 7.500 εκ. € για το δάνειο που οι κατοχικές δυνάμεις εξανάγκασαν τη χώρα μας να τους παράσχει, πέραν βεβαίως των εξόδων συντήρησης των κατοχικών στρατευμάτων, στα οποία μας υποχρέωσαν.
Αυτά, πέραν των αποζημιώσεων που οφείλουν προς τα θύματα των θηριωδιών των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής, σε βάρος των κατοίκων της χώρας. Ενώ οφείλουν και την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που αφαίρεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής από τα μουσεία μας και τους αρχαιολογικούς χώρους.
Συνολικά οι οφειλές της Ο.Δ. Γερμανίας προς την Ελλάδα, σε σημερινή αξία, ξεπερνούν τα 70 δισεκατομμύρια €.
Όμως οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, με διάφορες μεθοδεύσεις, κατάφεραν μέχρι τη σύναψη της οριστικής συνθήκης ειρήνης (2 συν 4) που υπεγράφη στη Μόσχα το 1990, να αναβάλουν την εξόφληση του χρέους τους. Από το χρόνο αυτό όμως, με βάση το διεθνές δίκαιο, οι οφειλές αυτές είναι απαιτητές από τη χώρα μας.
Ωστόσο, καμία κυβέρνηση, είτε της Ν.Δ. είτε του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν διεκδίκησε μέχρι σήμερα, 19 χρόνια μετά, τις οφειλές αυτές. Οι ευθύνες όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων είναι δεδομένες, γιατί όχι μόνο δεν διεκδίκησαν τα οφειλόμενα, αλλά έβαλαν και εμπόδια στη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων.
Ακόμα πιο προκλητική είναι η στάση της Γερμανικής κυβέρνησης που αρνείται ακόμα και την αποζημίωση στα θύματα του Δίστομου. Η Γερμανική κυβέρνηση βρίσκει πάτημα στη στάση των Ελληνικών κυβερνήσεων.
Είναι φανερό, λοιπόν ότι οι δηλώσεις στήριξης στην κυβέρνηση και επευφημίας από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, και διάφορους άλλους, μόνο την κοροϊδία και τα κόλπα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπηρετούν.
